تنور داغ

دهه‌ى شادمانى تولّد طورى‌هاى خونه‌اس، از روز تولّد ددى‌جان که اين کليپ انوشيروان روحانى رو گذاشتيم، پسرک رقص و پايکوبى رو متوقف نکرده و هر روز تقاضاى آهنگ تولد ميده و صد بار روش کليک ميکنه و دست ميزنه، پا ميکوبه و آخر هم تعظيم و تشکّر ميکنه! حتّى الان که تب و لرز امانش نميده و خودش رو تو دو لايه پتو پيچونده، تولّد سر جاشه و از زير پتو باهاش دست ميزنه و نيشش باز ميشه!
پسرک خوش اخلاقمون، مريضه،خوشرو ترين مريض ۳ ساله‌اى که ميشه تصور کرد!
ديشب هذيون ميگفت که بيرون خيسه و زنبور ديدى و عمو امير مياد و ايروپلين(همون هواپيماى خودمون)رفت و گاهى قاه قاه ميخنديد، ۳ صبح بود و کمى دلشوره گرفتم و مثل هميشه دلشوره ها رو تلفنى فرستادم براى دايى‌آرش و در عوض آرامش دريافت کردم و کنار پسرکِ مثلِ تنور داغم، خوابيدم کمى…گاهى مخلص اين اختلاف ساعتى‌اى ميشم که با هم داريم.