از اون روز هاست که باید با میخ خودمون رو سر پا نگه داریم و با سیخ به حرکت بندازم، میریم موزه ی علم که محبوب رایانه ، وسط روز میریم ناهار میخوریم و شکلات برای دسر،به رایان میگم این شکلات مال ما دوتاس باید شریک شیم، یه تیکه ی کوچیک میکنه میده به من و مشغول میشه، میخورم و میگم لطفا یه تیکه دیگه هم به من بده اون خیلی کوچیک بود ،روشو بر میگردونه و میگه:I lost my hearing .
خنده چیز نیکوییست، گاهی حتی برای دقیقه ای.