اسفند دونه دونه

غلط نکنم بهار داره مياد،بعضى شکوفه ها چند روزيه که باز شدن،هوا هم داره سر به راه مى‌شه کم‌کم…
روم نشده بود بنويسم که قلمبه بازم مريضه،کلّى تب کرد و غصه خورد و غصه داد…گوشهاش چرک کرده سينه‌اش هم خش خشيه…غصه نخورين شما،حالا داره بهتر ميشه.
اون دفعه که مريض بود ،دوستان و آشنايان هى پيشنهاد يه اسفند دود کردن حسابى مى‌دادن که امراض و بلايا رو دور کنه،منم گفتم حالا که شماها مى‌گين چشم،اومدم خونه و اجاق رو روشن کردم و اسفند رو دادم دمش…يه دقيقه نگذشته بود که صداى دود‌ياب خونه هوا رفت،حالا جيغ بزن،کى جيغ نزن،ما هم تو سرما پنجره ها رو باز کرده بوديم دستمال به دست دود رو از خونه مى‌داديم بيرون،…
اين هم از اسفند دود کردن در ولايت غربت که انگار به ما نيومده…