سيب زمينى

يک هفته گذشت از حکايت بوقلمون و سيب زمينى و پلو و چلو…ديگه روز شکر گذارى اينجا برام اهميت پيدا کرده، شلوغى قبلش وقتى ميخواى بوقلمون بخرى و شور و حال مردم که ميخوان برسن به فاميلشون ، هر جا که هستن و پيش دوستى رفتن يا پذيراى دوستى بودنش، برام يه حس کامل ميسازه، يه حس کامل نسبت به يک روز، چيزى که اينجا کمتر برام پيش مياد.
چون يا روزهاى خاص مال ايرانه و اينجا رنگ و بوى حقيقى نميگيره، يا مال اينجاست و تو دل ما جا نميگيره. ولى اين يکى من رو با خودش دوست کرده و شعفى پسنديدنى برام مياره و ميذاره ،شايد چون اين چند ساله آروم آروم و از ريشه، همراه با خاطرات خوش تو دلم جا گرفت…تا سال ديگه کى پيش ما باشه يا ما پيش کى…