برف

*برف ميباره، درشت و زيبا. مدرسه ها امروز تعطيلن. بچه‌ها رو هر کجا ميبينى، چشمهاشون پره از شعف و شادمانى برف نو. کنار پنجره‌ى کتابخونه نشسته‌ام و دونه‌هاى برف از يک متريم رد ميشن، کاش ميشد پنجره رو باز کنم و راهشون بدم تو!
*پسرکمون قلدر شده اخيرا. براى هر کارى بايد کلى چونه بزنيم و حرافى کنيم و اختيار انتخاب بديم و …آخر سر هم به زور بازو متوسل شيم!
*ميزم مملو شده از هجویات علوم پايه، دوباره علوم پايه اى که هيج هيجان انگيز نيستن، ولى انگار گريزى هم نيست.
*اى کاش به جاهاى گرم نزديک تر بوديم و يکى دو روز ميرفتيم سفر کوتاه و گرم. يک جايى که رايان يک دل سير بيرون بازى کنه و بينى گرفته‌اش باز شه…
*وقتى برف مياد، اگه نشه هيچ کارى هم کرد، بايد نوشت.
*ديروز يه درخت فسقلى کريسمس راه اندازى کرديم، رايان هى ميره چراغاشو روشن ميکنه و ذوق ميکنه، بعد، قيافه‌ى جدى ميگيره، خاموشش ميکنه و ميره پى کارش!