!

کارتون پر از تقويم‌هاى گذشته رو زير رو ميکنم و چند تا تقويم هام رو ميکشم بيرون…
سه ساعت بعد…
زمانى بوده که تقريبا هر روز ،شده حتى فقط چند کلمه از روزى که گذشت مينوشته ام،ياد آورى اون روز ها به صندلى چسبوندتم،تمام شاديها و غمها،تمام دوستيها و روابط، تمام روز ها و شبها و لحظه ها جلو چشمام رژه ميرن…
انرژى عظيمى در روز هاى زندگى نهفته‌اس ،حتّى در معمولى ترين روز‌هاش…