مثه هيچ روز ديگه
دلتنگى هجوم آورده…شايد چون روز اوّل عيده و مثه روز اوّل عيد نيست ولى مثه هيچ روز ديگه‌اى هم نيست…
شايد چون، هفت سين چيدى و دويديدى و پختى و برق انداختى تا همه جا رنگ و بوى عيد پيدا کنه، ولى سوز و سرماى بيرون يادت مياره، اينجا اصفهان نوروزى تو نيست…
اومده،خلاصه اين دلتنگى و مى‌دونم که زود ميره…
پسرک، در عوض، آرام و شاده، يه جور خوبى بهارى شده خلقيّاتش!
نفسم تازه ميشه وقتى که بوى بهاريش رو ميکشم تو سينه‌ام،
بهار تو خونمونه، ولى اين دورى گاهى چشمهامون رو تر ميکنه…
شايد چون، هفت سين چيدى و دويديدى و پختى و برق انداختى تا همه جا رنگ و بوى عيد پيدا کنه، ولى سوز و سرماى بيرون يادت مياره، اينجا اصفهان نوروزى تو نيست…
اومده،خلاصه اين دلتنگى و مى‌دونم که زود ميره…
پسرک، در عوض، آرام و شاده، يه جور خوبى بهارى شده خلقيّاتش!
نفسم تازه ميشه وقتى که بوى بهاريش رو ميکشم تو سينه‌ام،
بهار تو خونمونه، ولى اين دورى گاهى چشمهامون رو تر ميکنه…
نوشته شده توسط الى. ساعت Thursday, March 20, 2008
0 نظر:
Post a Comment
دیروز و امروز من