چهره

آخه چرا اين دخترى که نصف چهره‌اش پشت لپ تاپشه رو صفحه ى اوّل اين وبلاگ، اينقدر شبيه هنگامه‌اس، که من هر بار ببينمش دلم براى رفيقم تنگ شه؟
شما هم همينطور فکر ميکنين يا من زيادى پى آدمهاى عزيزيم اين سو و اون سو چشم چشم ميکنم، که اينطور ميبينم؟