جاودانگی که میگفتند همین بود ؟ همین که تو یک لحظه در دلم، در سرم ، در چشمم خاموش نمیشوی؟ همین که همه ی آرامش شاواسنای یوگای من میشوی تو و همه اشک چشمانم؟ در جاودانگی هم مثل همه چیز دیگر اولی. اینروز ها هی دلم میخواهد فدایت بشوم ...