اين بار سنگينه و سبك نشدنى، اين بار غم رو هر روز آروم و بيصدا با خودم اينور و اونور ميكشونم و گاهى قطره آش ميكنم و ميريزم رو گونه هام... چرا اينقدر كم ميارم تو رو، چرا ياد نميگيرم نبودنت رو؟؟؟